جوا بنى أدام عايش والسلام _ الخوف_

مش هقول كلام يوجع دماغكم ،ولا هى فلسفة ملهاش لازمة فى الحياة ،ولا هو مجرد كلام والسلام مع انه كدا فعلا بس مش مهم.

الفكرة انى انهاردة مش بكتب عشان حد يقرا، لان مبقاش فى حد بيشوف اصلا عشان يقرا، ولو حصل ولقيت حد بيعرف يقرا لانه عامل نفسه مفتح بتلاقيه مش بيفهم ،ولو عامل نفسه مفتح اوى وبيفهم بتلاقيه بيقرا لناس طرش ،او هو اخرس وكلامو مبيوصلهمش ،او حاجة تانية بعـــــــــــــيد تماما

لو بيشوف وبيقرا وبيسمع وبيفهم يبقى هتلاقيه مطنش عشان هو خايف ساكت مبيتكلمش ......!
الغريب .. إن وإحنا صغيرين مكناش بنخاف من حاجة كنا بنخش فى الدنيا بصدر رحب كدا وبناخدها فى حضننا كنا ممكن ندخل لمكان مقفول وضلمة بس بنبقى شايفين مش خايفين وكأن فى جوانا نور مالي المكان حوالينا مبنخفش ، كنا كمان ممكن ندخل ونعدي من وسط المدافن وسط الميتين واحنا مش خايفين رغم كل اللى بنسمعه من جان وعفريت ......... وكلام كتير فاهمين منه حاجات وحاجات تانية مش فاهمنها ..........

بس بجد الغريب كنا ازاى بنجيب الشجاعة دى انا مش عارفة منين كنا بنبقا مطمنين اوى كدا مش فاهمة والاغرب من ده ان احنا لما كبرنا غطى عنينا الضلمة وانطفى جوانا النور مبقناش عرفين لا نشوف برة ولا جوا ومتقلقوش احنا كمان مبقناش سامعين لا بره و لا جو!
جوانا بيصرخ وتقريبا التراب غطا على سماعات ودانا، فانطرشنا ولا ايه ؟ مش عارفة اهو كله محصل بعضه ....

السؤال اللى محيرني فعلا هو احنا ليه لما بنكبر بنتوه وبنخاف من كل حاجة حلوة او وحشة ليه بنبقا خايفين اوى اوى على كل حاجة فى ايدينا لا تضيع مع انها لو ضاعت ممكن ربنا يعوضنا غيرها ليه خايفين نمسك السكين ونقشر بيه تفاح واحنا عارفين اننا لو قطعنا او قشرنا هناكله براحة خايفين نجرح ايدينا بالسكين مع انه الجرح فى الايد خفيف هيدوب بسرعة ويدبل مع الايام مش هياخد سنين ولا حاجة يعنى ......

مش عارفة احنا ليه بقينا كدا ووصلنا لكدا ازاى خايف تجازف لا تخسر خايف تحب لاتكره خايف تعيش لاتموت خايف تفرح لاتحزن خايف تموت ......

سكوت ما انا اصلى معرفش فى ايه بعد الموت معرفش الحساب هيكون ازاى معرفش هرتاح ولا هتعب مع انى عارفة وواثقة انى ربنا رحيم اوى بس برضوا خايفة لا اكون مسددتش كل اللى عليا وانا الصراحة مش بحب يكون فى حاجة عليا مع ان الدنيا بتلهى وكمان احيانا بتنسيك تروح مشاوير مهمة او حتى تستعدلها بشكل مشرف.

مع ان الغريبة لو عرفت ان جايلك ضيف او انك عزمت حد على الغدا ولا الفطار بما اننا فى رمضان بتقعد تفكر قبليها باسبوع هتعمل اكل ايه بتقعد تحاول تدبر هتجيب فلوس العزومة دى ازاى وازاى هتقطعها من الماهية من غير ما تأثر عليك باقى الشهر وفى نفس الوقت من غير ماالناس تخرج من عندك وتقول عليك بخيل

لاء وطبعا يومها الكل بيكون مستحمى حتى البيت، مش غريبة دى شوية انك تحضر لعزومة اصحابك ومتحضرش لعزومة مضيف كريم ديما بيعزمنا فى الدنيا والمشكلة الاكبر اننا فى ضيافتة طول الوقت لاء ومن كرمه علينا بنحس ان البيت بيتنا والدنيا ملكنا مع انها فى الحقيقة بتاعته ؟ غريبة شوية مش كدا ؟

بس لو اخدتوا بالكوا انى حتى وانا بتكلم عن العزومة اللى احنا بنجهزلها فى البيت هتلاقى الخوف جواها عايش ومعشعش فيها وبانى فى قلبه جدار من خيوط اقوى بكتـــــــــــــــــــير أوي من خيوط العنكبوت مع انها بسهولة ممكن تتشال حتى لو ضاقت وقفلت عليك حتى لو كانت لزجة ومسكت فيك فيها اماكن كتير ممكن تخرج منها بس برضوا انت وانت بتعديها خايف ما عندك حق ما انت متعرفش فى ايه براها وديما اللى نعرفه .... أحسن بكتــــــيـــــــــر أوى من اللى منعرفـــــــوش وعشان كدا هنفضل عايشين جواها .

الدنيا... قلوبنا... عقولنا ... عقول ناس بتحبنا ... عقول ناس بتكرهنا ... عقول ناس بتقسي علينا ... عقول أهلينا ... عقول الدنيا كلها من حوالينا .... كلها أماكن عايشين فيها وبرضوا منها خايفين لو كنا جواها او براها .

عذرا لكل من قرأ تلك التدوينة اليوم ... عذرا للحديث باللغة العامية فهو أقرب لما يسير فى نفسي ولا يعرف أين مكانه الذي عليه به أن يستقر .

أمضاء : بنى آدام عايش والسلام
نوران عارف